دوچرخه برقی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیواطلس، پلیمر یادشده قادر به نگهداری مقدار بیشتری شارژ است و لذا استفاده از آن مدت زمان استفاده از گوشی‌ها و لپ تاپ ها را بیش از گذشته افزایش می‌دهد و در عین حال زمان تعویض باتری‌ها را به تعویق می‌اندازد.

یکی از مشکلات مهم باتری‌های لیتیومی کاهش ظرفیت شارژ آنها بعد از استفاده مکرر است. بسیاری از قطعات درون این باتری‌ها متحرک هستند و عملکرد آنها به مرور زمان بدتر می‌شود. پلیمر ابداع شده توسط پژوهشگران ژاپنی ماهیتی چسبناک دارد و موجب حفظ کیفیت آند گرافیتی باتری‌های لیتیومی می‌شود.

این پلیمر ذرات آند را در کنار یکدیگر به صورت متشکل نگه می‌دارد. در حال حاضر مواد مشابه مورد استفاده در باتری‌های لیتیومی از جنس پلی وینیلیدین فلوراید یا PVDF هستند. اما پلیمر جایگزین از جنس بی-ایمینو-استنا فنین-پارافنیلن (BP) است و ضمن حفاظت از ذرات آند، از خوردگی آن جلوگیری می‌کند و موجب حفظ کارایی باتری در درازمدت می‌شود.

PVDF تنها موجب حفظ 65 درصد از ظرفیت شارژ باتری پس از 500 بار شارژ آن می‌شود، اما این رقم در صورت استفاده از پلیمر BP بعد از 1700 بار شارژ به 95 درصد می‌رسد. امید می‌رود بعد از آزمایش‌های ضروری بتوان برای تولید تجاری باتری‌های لیتیومی با استفاده از این پلیمر جدید اقدام کرد.